Mevsimler vardýr insan hayatýnda Ýlkbaharlar vardýr cývýl cývýl heyecan dolu Yazlar vardýr durgun ve sessiz Sonbaharlar vardýr düþen yapraklar gibi hüzünlü ve hazin Kýþlar vardýr insaný donduran içini titreten acýtan Ve ben seni hangi mevsime koyacaðýmý bilemiyorum aslýnda seninle dört mevsimi yaþadým ben Ama son zamanlarda sonbaharda ki yaprak dökümün deki hüznü yaþýyor yüreðim
Korkular þüpheler içimi yakýyor ne deðiþti bilmiyorum vurdum duymaz umursamaz tavýrlarýn hep haklý olmalarýn yoruldum hayat zaten yordu birde sen…. Çekecek gücüm yok ……. Kapýmý çalacak olan kýþý hissediyor fýrtýnalardan,tipilerden ,boranlardan korkar oldum……
Hani çok seviyordun…. Hani bendim dünyan….. Hani ölürdün benim için… Yalan mýydý,boþ laf mýydý býktýn mý benden eski deðerim kalmadý mý….
Ben çok acý yaþadým buna da alýþýrým bununda üstesinden gelirim yüreðim de ki ateþi söndürür sevgimi küllerin arasýn gömer ardýma bakmadan giderim ….. Ama sen ? Sen ne yaparsýn? Bir ben daha bulabilir misin sana tapan seninle nefes alan seninle hayat bulan bir ben … Sana kalan þüphelerin gereksiz kýskançlýklarýn bunlardý seni mutlu eden ama en çok da benim mutsuzluðumdu sana huzur veren…. Hani çok seviyordun……
Önümde bir yol ayýmý kararsýzým bir tarafta kara kýþ fýrtýnasý, tipisiyle ve seninle ... Bir tarafta belirsizlik bir adým atamýyorum yüreðim avuçlarýmda çaresiz kývranýyorum geleceðim bir sis perdesinin ardýnda….. Güneþ ýþýklarýnýn bana ulaþmasýna izin vermiyor çöküyorum dizlerimin üzerine ….. Damarlarýmda dolaþan hasta kaným canýmý acýtýyor …. Ellerimi semaya açýyor yalvarýyorum rabbim bir yol göster bana…..
N.C.U ESKÝÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.