Önemsiz bir çok þey,
Ivýr zývýrla dolu,
nefes alýp verdiðimiz,
film þeridi gibi geçen
bir zamandýr,
hayat denilen þey...
Bir aðaçtýr hayat,
Umut dallarýnda açar,
sevda ve direnç çiçekleri.
Gece gündüz yaþanmaz olur,
budandýkça o dallar,
yitip gittikçe,
soldukça sevda çiçekleri,
Mahveder sevdalý yürekleri...
Ve sevdalý her yürekte,
bir çarpýntý olur,
her gördüðünde yârinin gözlerini...
Gülbenizli sevdiðim,
Ýstersen sen,
At bedenimi cehenneme, yansýn !
Ama yüreðime dokunma,
orada sen varsýn!
Efe Ulaþ