Güneþ
karanlýðý aydýnlatýr
yalnýzlýðý deðil
umuda düðüm edilesiydin
bak uçuþuyor gül yapraklarý
her biri gölgelere teslim
tedirgin adýmlar
yürek ucunda
biliyorum orda olacaksýn yine
aydýnlanan þehirde
ne bir eksik ne bir fazla
göz çukurlarýma hayal çengelliyeceðim
çöle dönmüþ aþklarýn
inadýna
zamaný hissetmeyi
yokluðun da öðrendim
bin tane yýldýz tutuyorum
düþünce
varlýðýna konsun diye
sen ekiyorum
ellerimde hasretin dönemeçleri
sustum
gönlümde konaklayan
sensizliðe
þafaklar düþmüþ alnýma
duygular dönüyor
mürekkebi meçhul þiirde
yollarýmda gül yapraklarý
Mayýs 2009..