Diyalektik dizeler..Konuşmak..

Ýki insan konuþurken her sözcük en derin anlamýyla kavranýyorsa,

O konuþma bitimsiz bir noktaya çýkar..

Orada konuþabilmenin sonsuzluðu oluþur..

sonsuzluk algýsý,insanda mutluluk duyumunu uyandýrýr uykusundan

Çünkü, konuþmanýn sonsuzluðu; düþünmenin sonsuzluðunu somutlar.

Sonsuzluða bu açýlým, konuþmayý bir baþka tatlandýrýr,

düþünmeye bir baþka derinlik kazandýrýr.

Ýfade özgürlüðü denen, basma kalýp algý kýrýlýr.

yerene gerçek; diyalektik algý geçer..

O zaman iki insan bir ömür boyu konuþsa konularý bitiremezler

Çünkü, konular hep birbirinin içinden çýkar.

Çýkar ve çoðalýr..

Bu algý, iletiþimin görkemini sevgiye dönüþtürür kaçýnýlmaz olarak..

Konuþamayan insanlar birbirini sevemez.

Bu sürekli bir mayalanmadýr.

Konuþmak, ama her þeyi.

Ne düþünmekten korkmak.

Ne de dile getirmekten.

Özgürce konuþabilmek.

Bilmek her þeyin bir þey olduðunu ve buradan baþladýðýný her þeyin..

Sedat Akýncý..








Sosyal Medyada Paylaşın: