Gurbette yaðmur var bugün bir bulut aðlýyor bir ben
Karþý daðlarda ebemgümeci çýktý bir bakmýþým gökyüzü sen sen gökyüzü mavilim çakýrým sarým ...
Çevreli duvarlarda dikenli teller sen gül seramda kanatlarýmý kanatan da kelimelerime serpilen ömrümün þahikalarýnda iniþlerim de sen tüm geleceksizlikler dilsizlikler dayatan miskinlikler yaþanmýþlýklar zaten sen yaþanmamýþlýklar mý? ...bilebilsen
Gökyüzü ayný gökyüzü deðil hiç kuyruklu uçurtma görmedim örneðin geldim geleli ne de puantiyeli bir diþi ah bilseydim bu kadar özleyeceðimi seni, araklamaz mýydým sen kokan bir göyneðini...
Öptüm ikiyüzünü çitiledim mavilerini onlarý ben boyamadým gökyüzünü sen bandýn, denizi sen bandýn ben ise susadýkça kandým kandýkça susadým yaþ güldüm yaþ közlenircesine alladým pulladým yitmiþliðimi
Bir gün güneþ dolanýr ayaklarýna, aval aval yürürsün kapýlarýmda. arsýzlaþan otlarda postallarýn vicdanýna takýlýr, günahlarýný sümürür. yazýp yazýp yakarsýn þiirlerini
Bir gün döner gelirsin belki topraðýma ama yüz süremezsin bir kibrit tutsan iki yönünü de yakamazsýn mavi balonlarýný patlatsan gökyüzüm týnmaz
Baklavam tel kadayýfým þekerim bile olsan öpme elimi elim evde deðil
zaten... gurbetin bayramý yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
XeDaBe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.