Kalbine güz deðse, kýskanç bir iklim sarardý bedenimi Yokluðunda çýðlýklar yeþerttim sana Bir yudum su ile binlerce acýyý yuttum adýnla Ah! Mihrima; Yokluðuna bulamýþým ellerimi Sensizliðe sermiþim tüm serkeþliðimi Yokluðuna bölük pörçük diktiðin Yamalý gülüþlerindeyim þimdi.
Ah! Mihrima Kulaklarým patlýyor sessizliðinden Yorgunluðunda düþlerinin, mecalsizim Kan çanaklarým aynada bakarken bana Sensizliðe sürgünlüðüm boynuma asýlmýþ bir levha Bir yapbozu yapmaya çalýþýrken hayalinle Kalbi eksik Bir vücudu tamamlýyorum
Oysa ben Mihrima Güneþimi buldum sanmýþtým Bilinmemesi muteber Bir düþün içinde bulmuþtum kendimi Hüzünlerle konuþabileceðim Bir çift yeþil deniz bulmanýn sevincindeydim.
Söyle Mihrima Hangi limanlarda hüzünlerini salýyorsun denizlere Hangi ufuklara takýlý gözlerin Hangi masallarla avunuyorsun Hangi þarkýlarýn içinden geçiyorsun…
Bilsen; Ah bilsen Mihrima Günlerimin aklý karýþýk Gecelerimi hiç sorma Ýnan karmakarýþýk Ne yollarým sana ulaþýr Ne de sen yollarýma çýkarsýn
Mihrima Gönlümü uçsuz bucaksýz sevdalara salan yâr Bir lokma ekmeðim bir yudum suyum Sensizliðe hapseyle üþüyen yüreðimi Minikte olsa bir ümit sür gözbebeklerime Sakla beni Sayýkla ….
Ah benim bülbül avazlým Ah benim eski türküm Ah benim hazin öyküm Mihrima Sen benim Yanlýþým Sen benim son aldanýþým…
esmize....Perihan Tunçok
G Ö N Ü L D O S T L A R I N D A N
taþranýn bulutuna bir yeminle el edip ahdimin secdesinde zoraki duadayým kabul olunmayasý her yanýmý belledim sana kurban edilesi bir yürek saklamýþým baðýþla mihrima... aþka gelmeden önce dilimi bileyledim... .................Abdulsamet Kýlýnç