Sen yýýllarýný kendini canýný feda etmiþsin Akýllýyým diye geçinirsin Hiç kýymetim bilinmedi diye düþündün Nankörlüktü mükafatýn neredeydi aklýn
El elden üstün,aynen Akýl akýldan üstün,atasözleri hatýrlansýn Yar sana sen yare küstün Bir þeyde kalmadý gözün büsbütün
Elin iyisinden kendi kötüm iyidir diye düþündün Ýhanet olacakmýþ mükafatýn hor görüldün Kalmadý dünya nimetinde dahi gözün Eridin mum gibi iðne ipliðe döndün
Anlaþýldý bitmiþ gitmiþ senin can özün Aþýk Veysel misali:Benim sadýk yarim kara topraktýr dersin. Ömrünce yediðin tek yað don don yað dersin En önemlisi yaþam bitiþi en son demelisin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.