En koyu geceyi tükettim, Ne yýldýzlar vardý gökyüzünde, Ne de ay, Dalmak istedim uykunun en derinine, Ve uyanmamak bir daha. Nerde… nerde… Az biraz dalývermiþ yaralý yüreðim, Karanlýklar içinde koþuyor ayaklarým, Bir gölge ensemde, nefesini duyuyorum. Ben kaçýyorum, o kovalýyor O kaçýyor, ben kovalýyorum. Zifiri karanlýkta, Nasýl hýzlý koþtuðuma þaþýyorum Derken yüreðim öyle daralýyor ki karanlýktan Tam bitecekken tik tak larým, Uyanýyorum, kan ter içinde bedenim Sabah ezanýyla ýsýnýrken yüreðim Acýlar içinde de olsa, Yaþama devam etmek istiyorum… Yaþamak istiyorum…
nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
nilkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.