Bir Türlü

Sürüklendi iþte o rüzgarla ömürler.
Söylendi asla bilinmeyecek sözler
Fýsýldasanda,
Baðýrsanda bir türlü duyamayan benliðimize.
Meltem beklerken kýyýsýnda akdenizin,
Poyraz mahvetti takalarý
Tam ortasýnda Mevsimin.
Bir türlü tutmadý,
Tutmak istemedi göle çaldýðýmýz mayalar.
"keþke" dedik...
Ama keþke demeseydik.
Süratinden baþýmýz döndü yýllarýn,
Bir kaybedip bir bulunca geçmiþi.

Sebep aradýk ama hep sonuç bulduk,
Bir türlü dolmayan problemli havuzlarda.

Hakikatýný bilerek yalan söyledik kendimize,
Meðer kayganmýþ zeminler,
hep düþtüðümüzde anladýk.

Ve Bir türlü gelmedi o gün,
Meðer hep yarýnmýþ bugünler.
Dün olunca fark ettik.

Yenileri gelirken günlerin,
Güneþ doðduðunda anladýk,
Bir türlü uyumadýðýný saatin.

"Biz" dedik,
"Hepimiz" dedik,
Bir türlü "ben" diyemedik.
Ve kaybettiðimizi,
"Baþkasý" olduðumuzda anladýk

Ozan Veysel KAYA
13,09,2008 03:44
-Ankara-

Sosyal Medyada Paylaşın: