Olmuþ bir kaç ay kadar, Nicedir yazmamýþým sanýrým. Ve sanmakta ýsrar etmiþim, Yazmakta etmediðim kadar. Halbuki hep böyle zamanlarda yazardým. Belki ne yazdýðýmý bile bilmeden. Sadece yazardým içimden gelenleri, sonunu düþünmeden. Bu sefer yazmamýþým... konuþmuþum. Sular seller gibi, Gereksiz ve o kadar da beceriksiz konuþmuþum. Ve yeteneksiz... sonuçlarýndan anlýyorum; Çok çökmüþüm. Çökertmiþim kendimi. Üzmüþüm gülüþümü.
Ve ilginçtir, Nedenlerimin hem öylesinden hem böylesinden keþiflerini, Enkazlarý arasýnda bulmuþum Ruhumdaki Titaniklerin.
Yine de suç benim deðil gibi geliyor. Ve ortada gerçekten bir suç varsa, Doðduðunda, o da masum bir bebekti, Tüm diðer failler gibi.
O.V.K 22,08,2009 03:54 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozanveyselkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.