Dað baþlarý gibi yapayalnýzým Yalnýzca yaðmurun sesi var sessizliðimde. Her sonbaharda yapraðýný yitiren Aðaç gibiyim. Her ilkbaharda bir eksikle Yeþilleniyorum. Bundan böyle Yaz kýþ dökülmeyen Aðaçlardan biri olmalýyým.
Gece sýrlarýný bir bir dökerken bana Gizlerinin içine çekip sarýp saklýyor Karanlýðýn kuytu köþelerinde Hýçkýra hýçkýra aðlýyorum. Karanlýk ýssýz sokaklara kaçýp Sonsuza dek Kaybolmak istiyorum.
Bahar Tülay Kýran 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.