Dibine vurmuþtuk, þiþenin içindeki efkarýn, Ýkimizde birbirimize bir beden büyük gibiydik... Sen küfrettikçe ben içtim, Ýçmekten býktým ama sen küfretmekten vazgeçemedin...
Sürekli gözlerin zehirledi ruhumu, Öyle hýrçýndý ki o gözlerinin ardýndaki masum kýz, Ya benimle ayný ortamda olunca, Böyle küfürbaz oluyordu bu güzelim dudaklarýn, Ve böyle zehirli bakýyordu gözlerin, Ya da ben sana baktýkça, Zehirleniyordum güzelliðinden...
Ýçimdeki zehri boþaltmaya çalýþýyordum, Ölüme içiyordum, Þerefine içiyordum, Bu geceki intiharýmýn þerefine, Bilhassa, Gözlerinin, bakýþlarýnýn güzelliðine, Teninin büyüsüne içiyorum... Ben senin için doðmuþtum, ama senin haberin yoktu, Ben senin yüzünden böyle pis bir meyci olmuþtum, Yine hiç bilemedin bu hale geldiðimi, Þimdi de bu gece boþ, soðuk evimde intihar edeceðim, Bir kurþun yarasý gibi ruhumu çekip iade edeceðim asýl sahibine, Ve eminimki senin bundan da haberin olmayacak... Olsun be birtanem, ben mezarda bile senin þerefine içerim... Yeter ki sen hep böyle güzel kal içimde...
Atakan Akan Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.