Taþ olmuþ ülkem Kapadokya da
Bana hayret, bana tamah, bana aþkta.
Taþ kesilmiþ yüreðime, kayalar yerleþtirmiþim.
Peri olmuþ, þapka takmýþ
Adam (!) olmuþ benim ülkem , Kapadokya da.
Sonra toprak ana (!) üzüm vermiþ
Þarap etmiþ insaným bana, kana kana
Irmak olmuþ ülkem az ötesin de,
Su olmuþ, akmýþ hayatla bütün saflýðýn da.
Irmak olmuþ, kýzýl olmuþ, damla damla kanýmdaki trombosit.
Savaklar da suyuna gölge düþmüþ,
Hülya dolmuþ içine, baktýðýmca okuduðum.
Deniz sarmýþ ülkemi benim,
Ülkem ada olmuþ yarýdan yarýya.
Her tarafta suyu baþka, tuzu baþka.
Gecede yakamozu, yüreðimde aþký baþka.
Sahipsiz yýldýzlarý kucaklamýþ benim ülkem,
Sahipli, ama yalnýz ayý da.
Bir tek umut ölü doðmuþ,
Kaybý adýnda.
hasret çayýr 10 mayýs 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.