Üşürsün!

Bir prens öpücüðünü bekleyerek
Yüz yýldýr kýpýrdamadan yatan
Uyuyan Güzel masalý deðil anlattýðým.

Yaþayan tek mumyayým derken,
Bu örümcek kýlýklý hayatýn
Ýçini boþaltmak için sarýp sarmaladýðý
Zulasýndaki yemeðin resmini çiziyorum sana…

Kâbusun,
Gözlerime baktýðýn anda baþlayacak dedim.
Çünkü bakarsan,
Dayanamayacaksýn
Ve ellerimi tutmak isteyeceksin sonra.

Oysa ellerimde,
Uçsuz bucaksýz ama yýldýzsýz bir gökyüzü var benim.
Üþümenin farkýndasýzlýðýna aldanýp,
Buzdan sarkaçlarýna dokunma mavilerimin.
Kan sýçrar üstüne giydiðin sevda sýrrýna,
Açýða çýkar yüreðin,

Üþürsün!

Sosyal Medyada Paylaşın: