Senin deðildir eskiyen bu giysiler
Hele böyle,
Kirli bir sarý hiç deðildi.
Ve saklanmazdý yapraklarýnýn altýnda
Böcekler...
Ben seni,Nisan da gördüðümde
Çok þýk giyinmiþ,
Güveye benziyordu dallarýn.
Konuðundu kuþlar
Yavrularý sana emanetti.
Hele
Rüzgarlý havalarda
Bir güzel pamuk yaðardý
Yaz akþamlarýnda.
Herkes;
Kavaklarýn seviþme vakti derdi.
Anlaþýlan bu kýþta
Ýki çýplaðý biz kalacaðýz dünyanýn
Pencereler açýk kalýrsa
El sallar
Isýtýrým gözlerimle sizi uzaktan
Beni düþünmeyin kavaklar
Ben bu düþü,
Her yaz ,her sonbahar böyle görür dururum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.