Ben bir çocuktum, Koþup oynayýp gezecektim, Ve okuyarak büyüyecektim, Öðretmen olup öðretecektim, Doktor olup koþacaktým Hasta yaralarý sarmak için.
Bir gün bir kabus çöktü Aklým ermeden, Savaþ barýþ nedir diyemeden Saddam’ý Buþh’u bilmeden Bombalar indi bir anda feryadýmý duymadan yýkýldý her taraf patlayan bombalardan. Ne anam vardý artýk nede babam Ne acý nede korku vardý yalnýzlýðýmdan, Elime silah tutturulmuþ Neyin ne olduðunu anlayamadan, Aðýrlýðý fazla benim kendi aðýrlýðýmdan Dediler bana Karþýnýzda adam var, iþte o adam.
Ne anam vardý artýk nede babam Kýzarmýþ çöl topraðý Kan vardý her tarafta, kýrmýzý gül gibi kokan Yýkýlmýþ tüm hayallerim, karanlýk bir dünyam, Karþýnýzda adam vardý iþte o adam, Kýsacýk yaþama sýðmýþ, okundukça bitmeyen Uzun mu uzun bir roman.
30/04/2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
ziyabekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.