ÇOCUK, KUŞ, AVCI VE TANRI...

Çocuk suyla oynuyordu,
Kuþ; rüzgarla...

Çocuðun üstünde anne þevkati,
Kuþun üzerinde Tanrýnýn rahmeti...

Çocuk ýslandý,
Avcý tetiði çekti...

Annesi çocuðu tekrar giydirdi,
Kuþ vuruldu, can havliyle kanat çýrpýyordu...

Çocuk bahçeye çýktý oyun için,
Kuþ hemen önüne düþtü...

Çocuk kuþu aldý, öptü kokladý,
Kuþ ellerinde çocuðun, titreyerek can verdi...

Üzüldü çocuk, gözleri doldu,
Kuþun ruhu Tanrýnýn katýna yükseldi...

Çocuk kuþun kaskatý bedenini gömerken,
Tanrý avcýya öfkelendi...

Çocuk gözlerini gökyüzüne çevirdi,
Köpeði,oynamak için avcýnýn üzerine atladý...

Çocuk, Tanrýya kuþu neden öldürdüðünü sordu,
Tüfek ateþ aldý ve avcý vuruldu...

Çocuk ertesi gün hayvan dükkanýndan bir kuþ satýn alýrken,
Avcýnýn tabutunada o sýrada yavaþ yavaþ toprak atýlýyordu...






Sosyal Medyada Paylaşın:

Burak Taş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ROMEO ÖLMELİ! DÜN GECE... KUŞLAR... DENİZ KIZI ;ESMERALDA... TEK BİR DİLEK... ŞARAP VE ÇİKOLATA... AÇIK ÇEK... DEM... HAFTASONU SEVİŞMELERİ BAKKALIN KARISI