GEL-GİT-GEL

Yetinmeli mi insan
kendisine sunulanlarla?
En fazla istediði neydi insanýn Tanrýdan?
En fazla neye dua ederdi
o küçücük dünyasýnda?
Yeniden kurulan her günde insan,
en fazla neye kýzar
ya da neye sevinir en fazla?

Küçücük dünyalar kurduk
dünyanýn kendi etrafýmýzda döndüðüne inanarak.
Sonra yalancý yüzleri sevdik,
maskeli dostluklar kurduk,
sonuna aldýrmadan insanlýðýn.

—Bütün iliþkilerden karþýlýk bekledik
aþk dâhil.-

Sonra sevgisizlik aldý yürüdü etrafýmýzda.
Sevmelerin o çok az çeþitlerinden,
hep en azýný biçtik kendi payýmýza.

—belki de buydu en fazla hak ettiðimiz-

Sonra sevgisizliðe gelince iþ
iþte onun en yüreklisini seçtik kendi payýmýza.

Tanrýyaydý edilmiþ tüm dualar.
O’ydu gören ve bilen her þeyi.
Ama o da unutmuþtu artýk kardeþlerimi.
Yalýn ayak savaþan ve
onurlu mücadelenin neferleri olan kardeþlerimi.

Onlar kendilerine verilenlerle yetinmeyen,
aslýnda
“kendilerine verilenlerle” savaþan benim kardeþlerim.
Onlarý ben geçen yüzyýlda görmüþtüm
Anadolu’mda.

Anadolu’m deðil miydi,
yedi düvele meydan okuyan
bu topraklarda?

Þimdi o namus borcunu veriyor
yaný baþýmda kardeþlerim.

Kardeþimsiniz bana kardeþimden yakýn olan…




30 Oca. 07…


Sosyal Medyada Paylaşın: