Eylülde git/me...

Bir hayat türküsünden kopup geldi saçlarýn,
Gözlerine inat uzattý ellerini düþlerin...
Miniktiler...
Temizlerdi temiz olmasýna da...

Kirli umutlarým vardý benim de el deðmemiþ...

-ki þimdi talan ettiler gönlümün nadide gizlerini...


Zaten ben sevmeyi de beceremedim!
Düþünce elimden tutan biri olsun istedim...
Elleri deðmedi ellerime...
Tam tutacakken ellerimi;kalbinin küçük elleriyle..

’Býrak’ dedim...’deðme’...

Sende gideceksin gelecek Eylülde...

-ki þimdi gönlümün Eylülleri kovdu seni yüreðimden!

Zaten gitmeyecek miydin?
Sosyal Medyada Paylaşın: