Yaðmurun saçlarýný okþayarak geçen rüzgârýn
parmak uçlarýndaki
hasret dokunuþlarý gibi
mühürdür sinede
Aþk…
Gidiþlerin ardýndan
dudak kývrýmlarýnda boðulan veda cümlelerinin
kurulduðu andan
tekrarlanacaðý ana kadar
düþ, en büyük ezberidir yalnýzlýðýn…
Sonsuz çayýrlarýn haki özgürlüðüdür
anlýk ömürlerine raðmen al yanaklarýnda
umudu büyüten gelincik çiçekleri.
Bakýþlarýn hasret saklý menziline sýðýnýr hüzün
dokunmanýn ölüm kokan hazzýndan uzak
manevi bir dünyaya açýlýr his kapýlarý…
Solacaðýný bile bile sonsuz bir aþk ile açan
beyaz güllerin cemalindeki yaþamak kadar güzeldir
Þeyda olmak…
Güneþin al gözlerinde tutku
ve kuzguni çehreleri aydýnlatan þavk ise aþk
tek hecenin esaretinden kurtulup
bitimsizliðin vuslatý olduðunda
dareyn olacaðým sana…
Leyla Usta