Bu sükûn ölmek için mi sessizce
Ne güzel bu yaðýþ göklerden gece
Rabbim ne güzel gecelerin!
Geceler siyah gizemdir bence…
Sýrlarla dolu kat kat perdeler, daðlar, vadiler
Yýldýzlar ve ay
Bu esrara ulaþtýrma yolunda alametler…
Gece dünya daha çekici, ardýnda bir hikmet olmalý
Herkes uyurken bitap, ruhum uyanýk olmalý…
Ýnsan farkýna varýrsa esrar çözülür
Gece aslýnda insanýn ruhuna doðru bir yürüyüþtür…
Ýnsan da fazlasýyla gece kadar esrarlý
Ruhun farkýna varmak geceyi esrarlý kýlmaz mý?
Gece olunca insan sýyrýlýr dünya derdinden
Aþkýn ve yüreðinin sesini dinler ta derinden…
Gece insanýn hislerinin doruk noktasý
Rabbim ve ben, yoktur artýk sonrasý…
Gece bir konser aðustos böceðinden
Gece uyanýk çobanlarýn kavalýnýn sesinden
Dile getirilen musikinin en derin ezgisi
Ya rab, bahtiyarlýk bunu duymak, bu ruhun bir sezgisi…
Gecelerde uzun uzun hayaller kurarýz
Dýþta daralmaya inat, içte geniþler ve uzarýz…
Gece bizi bir sevgili gibi kendine çaðýrýr
Gece semadaki bin bir cümbüþ bana rabbimi hatýrlatýr…
Gece karanlýk ama aydýnlýðý hazýrlar
Gece rahmet melekleri uyanýklarý anar…
Gece kararmýþ ruhlara kasvet daðýtýr
Uyanýk gönüller Rabbe yönelir, gözyaþýyla yýkanýr…
Ya Rab! Gece ölüm, diriliþe ölümdür
Gece bereket yüklü çözülmeyen düðümdür…
Seher vakti tüllenir de yavaþ yavaþ ufuklar
Sýyrýlýr karanlýktan o dað misali ruhlar…
Gün doðar da baþlar bin bir velvele
Nefsim kalkar ve geçer bir dað gibi önüme
Geceyi yaþamayýp uyuttuysan koynumda ruhumu
Heyhat! Aydýnlýk günler olur artýk bana gece…
Ya Rab! N’olur farkýna varalým da yaþansýn geceler
Dilimizden silinsin senden gayrý heceler
Senden ayrý kalmaktýr bize koyu karanlýk
Sana ulaþmak için kapý olsun geceler…
LÂYEZÂL