Sevgili...
Yine bahar gelip vurdu kapýmýzý.
Ben ki yaktým bütün anýlarýmý
Bölüþtürdüm bütün þiirlerimi kayýp çocuklara.
Film bitmedi son yazmadý henüz.
Takýlýp kaldým yýllar öncesinin Eylüle çalan bir yazýnda.
Hiçbir cemre dokunmadý bana ýsýtmadý yaz güneþleri.
Durup durup kendime yaktým yýllar boyu
Onun için biraz is kokarlý baþým
Onun için daðýnýk biraz saçlarým.
Ben ki bir dolu damýtýlmýþ hüzündüm.
Korkardým bahara dokunmaktan olaki solardý yüzü
Korkardým Eylülleri azgýnlaþtýran baharý tutuþturan adam olmaktan.
Sevgili...
Her gece bir Züleyha düþü görüyorum sen gibi
Düþüyorum içimin kuyularýna durmadan.
Yarým yamalak bir senaryo oysa herþey
Uyanýyorum ki çoktan silinmiþ bütün repliklerim.
Budur ürkmüþlüðüm budur gizlenmiþliðim
Sabrým beni ancak buraya kadar getirdi.
Yoruldum artýk sevgili yoruldum karanfillere kan vermekten.
Anlayamadým bir türlü neden Eylül hep on biri doðurur?
Ve neden aþkýn çocuklarý yoktur?
Oysa sevgili...
Bir Eylül günü saklandýðým hayattan çýkýp gelmek isterdim þimdi sana
Birikmiþ bütün baharlarýmý adayarak
Koþarak duru taylar gibi yalýnayak
Çatlasýn isterdim damarlarým çatlasýn
Ve damarýmda akan hüzün bu aþka karýþmasýn.
Yazýk ki yine de Eylül dolu ellerim yine de derin bir sýzý içimde
Hüzünlü bir gülümseyiþ bazen dudaklarýmda.
Nasýlsa biraz keder bulaþýr her aþka
Her aþka biraz gözyaþý biraz kalp aðrýsý.
Sevgili...
Bu senaryo bu kuyu bu Eylül býrakmaz beni.
Geleceksen sen gelmelisin hüzün kadar cesur aþklar takýnarak.
Madem aþk cemresidir gönlün
Gönlüme biraz bahar biraz sen katarak....
MEHMET ALÝ GÜNEÞ. 26 EYLÜL2009 BU GÜNÜM VE YARINIM OLAN ÝNSANA.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.