yarınların arefesinde...

gönlüme dizginler vurmayacaðým senin için
özgürce seveceðim
garip yalnýzlýðýmý bitireceðim sende
geçmiþin çýkmazlarýnda kalmadan
koklayacaðým bir ömür bahar kokularýný
göz bebeklerinde çaðlayacaðým
yýldýrým ateþinde yanacaðým sende ben
karanlýklarýmda ay ýþýðý sevgilim...

hergün, gün batýmýnda
güneþ kýzýllýðýný kaybederken
yýkýlýr giderim ötelerde
varlýðýn sanki okyanusa düþer gibi
bakar kalýrým ardýndan
yine karanlýklara yürürüm
mutsuzluklarým depreþir gecenin koynunda
nerelere kendimi atsam /gitsem
görünmez sokaklarda kaybolurum
arþýnlarken düþlerimi
köz olur yangýn yüreðim sensizliðe...

bir kalem, birde defterim olsaydý
gecenin ürpertilerine inat
sana aþkýmýn mýsralarýný yazabilseydim
lakin rüzgarýn koynunda
seni soluklanýrým bir bank’ýn üstünde
aðaç hýþýrtýlarý kulaklarýmda
seni caðrýþtýrýr gece yarýsý
sanki ölüm sessizliðinde korkularým
martýlarýn sessiz kalýþlarýnda
umutlarýmýn tükeniþinde sendelerim
sana kavuþabilecek yarýnlarýn
arefesinde sevgilim...


Sosyal Medyada Paylaşın: