bu yürek yanar, yanmasýna da el dokunuþlarýn uzak kalýr bakýþlarýn yön deðiþiminde kayarken boynu büküklüðüm görünmez ki sana birde köþelerin koynunda kalmýþlýðým sanma ki mutluyum Okyanus kumsallarýnda...
bugün analarýn günüymüþ derler ya bir buket çiçek bile alamadým göremediðim anama inan bana, kimsesizliðim öldürecek beni sevdana uzak kalýþlarým tükenen ömrün yol kavþaklarýnda düþersem eðer kim vurduya giderse kardelen yüreðim unutma seni sevdiðimi yaralý sol yanýmda seni götürdüðümü unutma sakýn, unutma!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.