Hiç babam olmadý benim Ama sözlüðümden çýkaramadým adýný Eksikliðini hissedemeden yapamadým Baba denilince; yokluk dedim,hiçlik dedim...
Ýlk aþkým olmadý benim Çocuk yaþta sevdiðim erkeði düþman bellemedi kimse Ben de veremedim zaten gönlümü Baba denilince; koca bir boþluk dedim...
Ezan vakti eve girme korkum olmadý benim Ama daha çok dikkat ettim hareketlerime Davranýþlarýmýn sonuçlarýný tahmin etmem gerekti Baba denilince; kende kendine otorite dedim...
Parmaklarýmýn arasýnda kocaman bir el olmadý benim Ama yalnýz ayakta kalabilmeyi öðrendim ’Babama söylersem görürsün.’demedim kimseye Baba denilince ;olmayan güven dedim...
Hiç babam olmadý benim Anneme giydirmeye çalýþtým maskesini Ve annemi buldum yanýmda babam aklýma geldiðinde Baba denilince...Sustum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
duygu_sal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.