Aynadaki Ölü Suretler

Binbir tane yüz gördüm ben bu aynada,
Ama hiçbiri bu kadar hüzünlü bakmadý bana.
Hüznün yaþlandýrmýþ gibiydi zarif bedenini,
Bunca yýlý bir elbise gibi giymiþ gibiydin, sen güzeldin...

Yýllar çok sert davranmýþ gibiydi sanki ellerine,
Kýrmýzý ojeli týrnaklarýna, bu sefer kanlar çalýnmýþtý...
"Bitsin!" diye haykýrýyordun sanki bu savaþ,
Ama sesini bir kiþi bile duyamýyordu güzel kadýn...

Kan kusan silahlar neden üretildi?
Ýnsan bile bile nasýl sonunu hazýrlar?
Aynaya her baktýðýmda,
Kana bulanmýþ suretler görüyorum...

Aðlamaktan takatim kalmadý ayakta durmaya,
Sürekli ölmüþ evladýmý görüyorum rüyalarýmda...
Daha kaç can gerek bu savaþýn durmasýna...
Alýn canýmý da hem kurtulun hem de kurtarýn beni...

Bunca kan dökümü, topraðý verimsizleþtirmek için mi?
Evlerin sýcak ocaklarýný soðutmak için mi?
Anneleri "yaþarken mezara" koymak için mi?
Yoksa kendini tatmin etmek için mi?

Para için ruhunu satmadýn mý þeytana?
Sömürmedin mi fakirin umutlarýný her gün?
Sen tanrý mýsýn ki ruhu satýlmýþ?
Ýnsanlarý kaðýt parçalarýna göre sýnýflandýrýyorsun...

Daha ne kadar ne para istiyorsun gözünün doymasý için,
Kaç tane daha cana kastedecek senin bu açgözlülüðün...

Sayende artýk bakmaya kýyamadýðým,
Topraktan yaratýlýp bana bahþedilen evlatlarýmý,
Senin para hýrsýn yüzünden,
Tekrar kara topraða verdim...

Yeter artýk bu kadar savaþ,
Kefenine cep mi diktireceksin...
Bu kadar parayla,
Geri getirebilecek misin öldürdüðün insanlarý...


Atakan Akan
Sosyal Medyada Paylaşın: