Gün günü devirirken bizler yaþlanýyoruz, geliþip geniþledikçe de büzülüyor ve süzülüyoruz. Hep farkýndayýz. Üstelik güne ’dur’ deme olanaðýmýz henüz ötelerde bir yerde. O ’dur’ denilene kadar, öndekinin geliþini kutlasam ne yazar kutsamasam ne? Hem kime ne? Söylesene. Bana ne sana ne?
Avucunda milyonlarca tanrý tanesi, topraðýn bol olsun yaren...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mailis Nalars Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.