Aðlardý gözlerim, gece gündüz demeden Ýç çekip döküldü gözyaþým Ne yazýk, geçti gençliðim, tutamadým Sel sebil oldu yýllarým… Ne bir kapýya varabildim Ne bir sese Ne de nefese Ölü gibi karýþtýrdýðýmdan beri bilinmezliðe Sordum! Bu ay, bu yýldýz, bu bayrak niye? Ne bir kapý açtý sessizliði Ne ormanýn zümrüt’ü Ne de ayýn on dördü Gizli kalmýþtý geçen günlerim Nerelere takýlýp kalmýþtý gözlerim Bugün edepsizce Açýlýp irileþmiþti göz bebeklerim Acýnýn þehvetiyle bilenmiþti týrnaklarým Sonu gelmiþti o budala aðzýmýn Bugün göründü ardýndan dünün Karýþtý bitmiþ bir gülün Taç yapraklarýna bugün Yürüyorum ardýna bakmadan dünün Ýçimde bir özlem, Kokusu sümbülüm…
Nermin BATGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
nermink Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.