GÜLÜM
Bülbül figan eder,hali yamandýr,
Görmemiþ gülünü hayli zamandýr,
Bostan ile baðý tarümar olmuþ,
Viranede kalan ancak dumandýr.
Kanadý kýrýlmýþ,ötmüyor artýk,
Kalbinin kapýsý herkese örtük,
Gül ile hasreti bitmeden daha,
Boðazýnda düðümlenir hýçkýrýk.
Göz koymuþlar gülüm,senin dalýna,
Býrakmamýþlar hiç kendi haline,
Açar açmaz daha tomurcuk gülün,
Üþüþmüþ arýlar tatlý balýna.
Aðla Üreksoy’um aðla gülüne,
Düþürmüþler onu,sevda çölüne,
Sýcaktan kavrulup,bükülmüþ boynu,
Dökülmüþ yapraklar bir,bir önüne.
Adil ÜREKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.