Teslim olmuþ yatar cihan dibinde
Dik durursun bu ne, gurur be selvi
Bülbüllerin lebi, daim lebinde
Ýhtiþamýn bir gün, kurur be selvi.
Ýbret almaz mýsýn olan bitenden
Padiþahken zelil olup yitenden
Köklerine saran akça kefenden
Seni arar ölüm, bulur be selvi.
Hâlbuki hazana yurttur otaðýn
Ýnadýna daim yeþil yapraðýn
Kavi diþli bir aç kurttur topraðýn
Sana da musallat, olur be selvi.
Bu ne yüce sabýr sebat sendeki
Yakýndaki belki gelir Çin’de ki
Ayaðýn altýnda cansýz indeki
Hazaný sana da, solur be selvi.
Ne fýrtýna ne de bora yýldýrýr
Azrail’in kim bilir ne çýldýrýr
O da bir gün sana kazan kaldýrýr
Ensenin köküne, vurur be selvi.
Hem aðlayan hem de gülen görürsün
Ve yinede dimdik durur yürürsün
Geç de olsa ölür sen de çürürsün
Ecel gelir elbet, durur be selvi…
Garibi-Salih Yýldýz…….23.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.