Yandým bir kor gibi,
Duvarlar arkasýnda;
Kimse bilmedi, kimse görmedi.
Hep saklandým yanarken.
Çýkmadý bir ses benden...
Cümleler düðümlendi boðazýmda,
Kimse bilsin istemedim;
Yalnýz seni bekledim,
Bir tek sen duy istedim...
Sýkýþýp kaldým bu yalnýzlýðýma
Sadece duvarlar tanýklýk etti
Sana yanýþýma…
___Senden bir ses, bir ýþýk bekledim…
Her geçiþinde görmezden geldin;
Duvarlarý hep engel bildin…
Ama o duvarlar arkasýnda ben vardým;
Beni görürsün sandým.
Zaman bir karabasan,
Saklandýðým yerde tükendim her an…
___Yandýn sonra sende!
Çýðlýðýn duyuldu her yerde.
Benim için yandýðýný söyledin herkese…
Buna kendin bile inanmazken;
Ýnanmamý bekledin benden.
Yandým! Dedin.
Yanýyorum! Dedin.
Ama hiç tükenmedin…
Yangýnýn söndü zaman geçtikçe.
Sen yanmýþlýðýnla,
Ben tükenmiþliðimle kaldým…
Serap Baycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.