Seninle uyandýðýmda doðardý benim için güneþ Seninle yaþýyordu seven kalbim Sen seviyorken anlam taþýyordu aþk denilen o duygu Senin gülüþünle açardý yüreðimdeki çiçekler
Nerdesin þimdi ey sevdiðim hangi meçhullere yol almýþsýn Beni mahrum býrakýp o sevginden söyle kimlere kanmýþsýn Döneceðim deyip gittiðin o yerlerde daha mý mutlu olmuþsun Senin mutluluðun her acýya deðer sen mutlu olda gerisini boþ ver Bir haber ver de yaþadýðýný bileyim inan bana bu kadarý da yeter
Sensiz yavaþ yavaþ ölse de yüreðim hasretinle tükense de kalbim Kimse bilmeyecek senin bu aþka veda ettiðini Her karanlýk çöküþünde bakýp yollara Aðlarken o ýssýz sokaklarda Umudum gökyüzü kadarken içimde Son nefesime kadar bekleyeceðim seni benim son aþkým
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryem kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.