Gönül dostlarý ile hasbihâl eyleyelim.
Yürekteki ses ile hep güzel söyleyelim.
Biz bir aile olup dört kuþaða eriþtik,
Þiirlerin özünde bahtýmýzla barýþtýk.
Bilemedik sevdâya düþtüðümüz ne için,
Derde dermân aradýk gönül yarasý için.
Ortak derdimiz oldu vefâsýz sevgililer,
Hasrette koydu bizi dönmeyen sevgililer.
Yoluna gül döksek de dönüp bakan olmadý,
Yýllar yýlý ateþte çilemiz de dolmadý.
Dertleri, neþ’eleri paylaþtýk hep birlikte,
Ortak olduk acýya azalttýk hep birlikte.
Doðum gününü anýp kutladýðýmýz oldu,
Dostluðun gölgesinde yürek sevgiyle doldu.
Torun sahibi olup bir kuþak yükselirken,
Cennetten derlediði kokularý gelirken.
Mevcudumuz artarak binlere eriþirken,
Sevdik birbirimizi yüzyüze görüþürken.
Abiyiz, ablalarýz bazen büyük anneyiz,
Kültürümüze baðlý sevilen ananeyiz.
Edebiyat içinde sevgiler olsun kutlu,
Bu deftere âþina olanlara ne mutlu.
Edebiyât defteri gönülde gülizârdýr,
Emeði geçenlere vefâ borcumuz vardýr.
Kardelen böyle diyor naçizâne sözlerim,
Ayrý kalýnca inan hepinizi özlerim.
.........................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.