gözleri geceden daha kara olan sevgili! benim, her siyah gördüðümde aðladýðým... yitik efsanelerden salýnarak gelen! yanýndayken bile özlediðim, uðruna Baðdat’ a giden yollarý þaþýrdýðým! . bitanem, biriciðim... mevsimin en ýssýz günlerindeki, rengarenkliðim... uçuþtuðum...
gidiyorum...
bir çocuk kadar saf, deli gibi art niyetsiz sevdiðim... þimdi, hüzünlerim bile yorgun... ya, mutluluðun kuryesi ellerim! yüreðimden taþan sýcaklýðý tenine akýtan ellerim! onlarda bomboþ... aðlama aþk, aðlama kalamam daha fazla...
korkuyorum! içimden yükselen isyancý sese, ya daha fazla dayanamazsam! ya,sarýlýrsam boynuna! kopamazsam... son kez bak bana... gözlerimiz; dile getiremediklerimizde buluþsun. son bakýþ... son veda...
gidiyorum ellerin olmaya.. Sosyal Medyada Paylaşın:
portakal_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.