GECENİN SESİ

bir naðme dokunur içime geceden,
bülbüllerin ince dokuþlu seslerinden,
baharýn enginliklerindeki sevdamýn,
sesinden bir tel dokudum içime...

vaktidir soðuðun geceye sesleniþi,
bir ahu rüzgar gibi derbeder ediþi,
yýllanýr insan ömrünün sonsuz feryat ediþi,
içimde duyulur karanlýðýn en hazin sesi...

gidiyor demeye kalmadan fýrsat,
ne yürümekten ne koþmaktan kaldý takat.
içim içime sýðmaz gecenin lal-u-zarýndan,
uyku sersemliðidir gözümdeki dumandan.

yýldýzlar parlarda ruhumun derinliklerinde,
mum ýþýðýnýn titrek bakýþlarýnda gözümün,
gecenin ahuzarýna sesleniþimin,
bir yankýsý kalýr elbet sonsuzluða gidiþin...



Sosyal Medyada Paylaşın: