KURTAR BENİ

KURTAR BENÝ

Hani masmavi gözlerinin ýssýz denizlerinde,
Tek yelkenli ben olacaktým?
Hani en korkunç fýrtýnalarda bile,
Beni koylarýnda koruyacaktýn?
Hani tutkun?
Hani aþkýn?
Ne oldu?

Nereden çýktý bütün etrafýmdaki bu tekneler?
Gemiler , þilepler , takalar ?
Artýk,
Beni duymuyorsun bile.
Kalbinde esen o fýrtýnalarda,
Çapam koptu,
Demir atamýyorum.
Yelkenlerim parçalandý.
Dümenim kýrýldý,
Yoluma ,gidemiyorum.
Üstelik haftalardýr da açým , susuzum , hastayým.
Sensizim.
Ne olur, artýk, duy beni.
Yavaþ yavaþ batýyorum.

Attila Bozoglu – Eski Foça

Sosyal Medyada Paylaşın: