Ne doyunca okudum, ne kurtuldum adýndan,
Bir þey anlamadým ben, bu aþkýn kitabýndan.
Ya bir abdal olurum, ya serseri, deliyim,
Okumam var, yazmam var, açýlýnca ümmiyim.
Gönlüme her seherde, yeni tohum ekilir,
Kim eker, kimler biçer, ben bilmesem, kim bilir?
Günle birlik büyüyor, çatlýyor baþak baþak,
Sonra alýp satarlar, pazarda dolaþarak...
Ýnanmadým ben þansa, güvenemem bir zar’a,
Yoluma çýkar diye, çýkmýyorum pazara.
Ben bir tacir deðilim, alýþveriþi bilmem,
Boþuna beklerler hep, istesem de gelemem.
Önce mest olmak gerek, içip elden þarabý,
Uzaktan okunurmuþ, meðerse aþk kitabý.
Nereden bileceksin, kaç dað var ve kaç duvar,
Bu yüzden görmüyorsun, uzaktayým, yýllar var...
Bilirsin ki, düþmedim isteyerek, bilerek,
Bir kez açýlmaya gör, sonsuz okumak gerek...
Kolsuz ve kanatsýzdýr, füzeden keskin hýzý,
Her asýrda bir defa, gelirmiþ aþk hafýzý.
Henüz hafýz deðilim, bir yaprak okudum ben,
Nem varsa o gün, bugün, uçup gitti elimden...
Ýþlediler her þeyi, girip hücrelerime,
Sonra da uzattýlar, bir kitabý elime.
Ayýk okunmaz imiþ, illa ki sarhoþlukta,
Uzanýrken almaya, elim kaldý boþlukta...
Þimdi, kolsuz, kanatsýz, boþluðu tarýyorum,
Kayboldu aþk kitabým, yýllar var arýyorum...
Yine de sen aldýrma, saçmalamam bu yüzden,
Nuh Tufaný koparken, zor tutundum gemiden!
Kerem bu yüzden yandý, Aslý’nýn aklý kaçýk,
Bu yollar erlik ister, yoksa herkese açýk...
Ben de geçtim bu yoldan, hem de okundu adým;
Benim günahým neydi, tek bunu anlamadým?
Seviyorum diyenin, biraz aþký olmalý,
Bir yola çýkýlýnca, illa ki varýlmalý...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.