Güzü Gelmiş Gönlümün

Gelmiþ ya sonbahar
Alý yeþili sarýsý
Üþür… Beyazdýr kýrcýsý
Azgýn bir mor
Gökte aladeli mavi
Çokca kýzýldýr- yanýk
Bilir sevdalý hali
En coþkulu …
Doygundur hüzünlere
En yangýn- ölüme yakýn-doðuma gebe
Somurup günün ýþýklarýný
Kývrýlýp-kýrpýlýp yýldýzlanýr-tozar.

Bana son yazmýþ bu…
Yüreðim epelek
Göz göz közdür kývrýlýp kýrýlýrken
Günden yaðan kordur
Gönlümde mor bir benek
Arsýzlardan korkum
O’nun yorgun gözlerine ihtiyacým yoktur.

Gelirse gelsin güz
Ben
Al bir gelinciðim yazýda
Yeþil, mor, sarý, karamla
Bozarýr karýlýrým topraða
Ayrýk otlarýna inat
Kýþ geçer bahar gelir
Gömüden çýkar, açarým yollarýna
Boynunadýr vebalim
Gün gider- karalar giyer gök
Ildýzm ortasýnda

Bozulus yaylasýna
Güzü gelmiþde gönlümün
Kim bilir? ! ..
Belki ölüm- belki derim
Yadýrgý benlik diklendi- dedi onun aþký benim
Þeyiydi onun- þey diyordu ona…
Ýyi ki ben onun aþký deðilim! ..
Melek diyorlar- düzenci oysa
Eeteði havada bir melek, olsun
Sevdalý olan benim- ben çýkla sevda
Tanrým gönlümü korusun

Yaz bitmiþ
Güzü gelmiþ gönlümün
Üþürmüþ göðüm, üþürmüþ yerim
Üþüsün! …
Yüreðimde sakladýðým sevgililerim
Anam- helal sütünü emdiðim
Mor benek- O- derdim
Karanlýklar içindeyiz
Ben
Ve candan-canandan öte
Ölümü dirimi kucaklayan memleketim
Yorul ama kaygýlanma
Bak koynundaki kalabalýða
Ak ýþýk ise Tanrým… ýsýtýr- güvencim

Hep son deðildir güz
Bir yaný derim, bir yaný ekim
Gönlün doktoru olmaz
Ten mi ki gersin,
Varsýn iyileþmesin
Delirdi nasýlsa
Koyaklara salayým
Kefensiz yatan canlar yalnýzlýk çekmesin
Türkü olsun da çýðýrsýn turnalar
Güzleri baharlara eksin
Ha gelincikler! .. Ha kardelenler! ..
Bitsinler ak ak-al al
Göðüme süs olsun
Karanlýklar ondan korksun
Daðlara düþtüðümü anam duymasýn
Benekte gönlümde kalsýn
Ayýrma bizi Tanrým.

Eylül 2009
© Ildýz
Sosyal Medyada Paylaşın: