* suskun ve davetsizdi gidiþi...gözlerim özlerken gözlerini bir deli mavilikte kayboldu düþlerim þimdi...*
ürperir içim...
þimdi bir þarap gibi damlarken kadehe gözyaþlarým
meylim sanadýr
fahiþe gecelerden gelir bu çýðlýk
yoksundur her gün batýmý
sen þimdi çok uzak þehirlerde
özgürlüðü ararken köhne ruhlarda
buluþmaz daðlar bir nehir kenarýnda
ve içimiz paramparça
ellerimiz ölümüne titrek dokunurken hayata
gözlerimin içine bak
kýyýya vurmuþ bir sandalýn eksik küreði yüreðim
dilimde bilmediðim dilden bir aðýt
söyler dururum duyuyor musun
Kim bilir kaçýncý uykuda yüreðim
melekler gözlerini yumar mý sevdiðim
ecel gelse misafir eder aþký salar mý yüreðin
hiçbir yolculuða hazanda çýkýlmaz öðretmediler mi sana
üþüyor içim
sessizliðinle seviþirken her gece
düþlerinden kaçýp gelen o seni seviyorum ben
özgürlüðe el sallayan ruhunu özledi tenim
al beni