GÖNLÜM HER CİMRİYE KÜZ O ZAMANLARDAN

Babadan atadan kamýþ
Bir bað idi, saray yavrusu bir ev idi
Bir mal deðil bin mal idi
Bin dost deðil bir dost istedim
Bin demlik deðil bir demlik
Ihlamur istedim vermedi
Tahammül edilmez bilsen ne acý
Hacý idi hoca idi
Sevgiden sevinçten uzak idi
Bütün baðý gezdirdi dolaþtýrdý
Bahçesinden bin bir renk çiçek
Güller ortancalar var idi
Her yaný ayrý bir koku sarar
Akþam olunca güneþ bir baþka batar
Her yeri kýzýla boyardý
Sabah akþam toprak bir baþka kokar
Yaz kýþ bir baþka bahardý
Bir aðaç gölgesinde bir hamak var idi
Evin en kuytu köþesinde
Odun fýrýnýnda mis gibi ekmek kokardý
Derken az sürdü ben fakirin saltanatý
Böyle bir zevke bir an yetiyor idi
Yalnýz bir zevk için
Bir an kýsa ne yazýk ki
Akþam oldu perde perde
Bir hatýra zevki akacak kederde
Kal burada bu akþam
Vakit geç gitme dedi
Yerimden kaklý aðýr aðýr
Gidiyorum kalbim kýrýk
Ayaklarým bahçede bir iz býrakmadan
Yürürken pembe patikalý yoldan
Ruhumu saran bir gölge gibi
Hatýrlarým o aný o zamanlardan
Gülümse iþte böyle küs
Her cimriye o zamanlardan

Nermin BATGÜN








Sosyal Medyada Paylaşın: