VAZGEÇTİĞİMİ BİLMEZSİN

Yokluðun ateþe düþmüþ demir gibi eritir yüreðimi
Sabah ve akþam iner örs gibi gözlerime
Kan ter içinde kalýrým, bilirim özlemezsin sen beni.
Çoðu geceler, perdesi iner aþkýn
Senden vazgeçerim.
Sen daha o zamanlar babalarýn çocuklarý için
Gece yattýklarýnda kurduklarý düþleri bilmezsin.

Acýlar, kavuþmanýn sevincine denk gelir
Bahar gelir, çiçek gelir, neþe gelir
Her taraf taze gelin gibi süslenir
Beyaz atlý prens tavrýnda bakarsýn dünyaya
Senden vazgeçtiðimi bilmezsin.
Sen daha o zamanlar annelerin çocuklarýnýn
Tahtýný yaptýðýný; bahtýný ise kuramadýðýný bilmezsin.


Her bayram arifesinde boynu bükük kalýrým
Bakarým yollara, efkâr satýn alýrým.
Tutarým hüznün elinden o bana ben ona
Þeker sunarýz.
Senden vazgeçtiðimi bilmezsin.
Sen daha o zamanlar küçük çocuklarýnýn
Rüyalarýnda umutlar taþýdýðýný bilmezsin.

Omzumda dünyanýn yükü, kaldým ortada
Bulutlarý daðýtmak için koþarým sokaklarda
Bir lamba için ölür bir pervane daha
Senden vazgeçtiðimi bilmezsin.
Sen daha o zamanlar kaldýrým taþlarýnýn
Aslýnda mezar taþý olduðunu bilmezsin.


M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: