Kuyusundan yusuf’un, daha derin bir kuyudayým.. duvarlarým ben/le örülmüþ, yüzümden al, kalbimden sanki nur sökülmüþ.. Týrnaklarým çekiþtirirken yüzümü, Beklemek düþer artýk, Sessiz bir ölümü.. Kot farký var, Amellerim arasýnda.. Kafam düðün alayý, Dilim gýybet panayýrý, Gözlerim uzaðýnda uzaðýnda.. Þimdi hangi kervan geçerde, satar beni pazarýnda. Gölgem bile kendine saklanmýþ, Bir eder/im kalmamýþ.
Þimdi, Kimselerin dokunmadýðý bir suyla, Abdestlenip varsam huzura.. Gözlerimden ter, yüzümden yaþ aksa, dünyanýn en uzun secdesi ile varsam sana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
özkan öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.