Özlem yüreði daðlar,
Gönül zamana aðlar,
Nasýl geçti bu çaðlar ?
Hiç haberim olmadý...
Bazen kalýrdým darda,
Sahi, vardým ben burda,
Sevgi bir kayýp ada !
Kimsecikler bilmedi...
Baþlattýlar bir koþu,
Týrmandýk hep yokuþu,
Þimdi bir puhu kuþu,
Oynatýyor kanadý...
Ýnat kesip inada,
Gel binelim bir ata,
Dolanýp yedi kýta,
Kýrsak, kolu, kanadý !
Önce binip yordular,
Atlarý da vurdular,
Gelip geçen ordular,
Yeðlerken bir muradý...
Elimiz kalýr kanda,
Künyesiz bir zamanda,
Ne diyor bu ozan da,
Konuþup výdý výdý !
Yok pazar sahi söze,
Bitti bak, yaza yaza,
Vurduk þimdi ayaza !
Bak, bunlar fal kaðýdý.
Açýyorum her sabah,
Bak, her þey artýk mübah,
Bana kalmadý günah !
Boþa yaktým aðýdý...
Þiþledik bak dünyayý,
Hem güneþi, hep ayý,
Yaþadýk bir rüyayý,
Gerçek aðýr sýnadý...
Baþla þimdi tamtama,
Aldýrma bu adama,
Gamý yapmýþ bir mama,
Bilmez bugün bayramdý...
Göz açarak sabaha,
Doðdu bir çocuk daha,
Anne geldim; hah hah ha
Duymadýn mý feryadý ?
Kopup bir gün salýncak,
Gerçeði anlayacak,
Nasýl olsa açacak,
Gül kalsýn bunun adý...
Gül kalýrken mi adým,
Dediniz anlamadým,
Anne, bugün uyandým,
Dört bir yaným kanadý...
Ciðerde bir gözleme,
Yattýk uzun özleme,
Anne artýk sen deme,
Söyledi bana dadý...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.