“bir yerden baþla iþte” demiþti heval, anlatmaya davan ile sevdaný sen ki…
ben?
sahi kolay mýdýr anlatmak seni? beni bendeki yerini…
/ve kolay mýdýr gene anlatabilmek, acýya nikahlanmýþ memleketimi? /
dýþarýda gaza basan bir serseri saat sabahýn bir öncesi havada intikam kokusu...
bir yanýmda seyirlik kolu çocuðumun kýrýðýnda nemrut sancý yutkunduðum biber gazý keskince kazanan hep üniformadýr ya bizde? anlamsýzlýðýnda boðuluyorum…
mertebesiz þehitler mezarlýðý diðer yaným kör kulaklar duyar mý çýðlýðýný anamýn? kanla mý yeþerir bu topraklar? gençlerim hangi kana doymazýn düþlerinde þimdi ? Mehmet mi asker, asker mi Mehmet? kim bizi kutsamýþ bize ?
kör bakýyoruz sýrýtýþlarýna sahte tanrýlarýn þatolarýnda el ense ipimiz ellerinde (!)
bu ne sonuçsuz, soysuz bilmece ?
ötemde dirhemine tutunan, pazar/lýk topraklarýmýn çaresizliði kim kimi kimden peydahlamýþ, ne gam koltuk panayýrýnda eli defli kravatlýlar sürüsü aylardan baharýn yorgun abasýyla Kasým…
/ve üstelik yoksun sen ve bana ýramýþ en garibin hilkatý, ben! /
sýyrýlmak istiyorum acýdan... soyunmak istiyorum en süslüsünün anlatmaya aciz kaldýðý seni, i mgelerden... çizmek istiyorum bakýþlarýný dizelere en yalýnýndan gülüþünü sesini…
nerden çýktý þimdi bu ürperme?
/sahi gözlerin ne renkti? / bu kadar mý ýradýn usuma sevgili? /
bu kadar mý çaresiz memleketim yabana? bu ne deli özlemdir savaþa / kana çöreklendikçe yüreðime zalim hazzýyla cellat çözemediðim denklemlerin basýncý þakaklarýmda kan sýzýyor çenemden korkuyorum galiba, geçsem mi senden? geçsem mi birilerince ben de memleketimden zaten çakmaz mýydým hep aritmetikten?
/ geçmek senden yaþamdan geçmektir oysa, mümkün mü diye sorsan geçmek memleketimden öpmek firavun eteðini, ceddimi topraðýnda titreten yaþamaksa onursuzca...
var mýdýr ötesi ölümden, dara assan? /
anlatabilmek seni... asýrlar ötesine gidiþini benden ve zirvesinde deliliðin özleyiþimi sana susamýþlýðýmý, yokluðunun çölünde sarý sýcak kavgalarýmý kendimle kan göllerinde sarpa saran her düþtükçe yapraðý takvimin davamý!
/ boðazýmda iki pençe iki denklem asýrlardýr çözül(e) meyen biri memleketim diðeri sen! /
hani "bir sevda bu kadar mý kutsal yaþanýrdý?" demiþtim
sorma zamanýdýr sevgili bu sevda bu kadar mý satýlýrdý ucuza? yenik düþebilir miydi yenilesi zihniyete bu kadar Demokles’in kýlýcýysa ensemizde aþiret içmekse kanýný sevdanýn, kalaysýz bakýrlarda marifet?
hani tutunduðumuz hani umudumuz nerde Aron ne re de! bumuydu yeminlerle kutsadýðýmýz yürek?
/ ne zaman yalana adaþ oldu aþklar sevdaya bedel, ne zaman tabular? /
diyetin diyeti olur mu Aron? bu kaçýncý yenilgi bu kaçýncý feda yozlara bak kaymakta ucundan parmaklarýmýzýn hayat
býrakma tut hadi yakala!
sevda dolu kaldýrýmlarý sanalýn /sevdaysa (!) kamaþýr mýydý böylesi kolay, mert bakýþlarýn üç beþ ýþýklý neondan? ne demiþti arif “yýllar deðil, yaþayamadýðý duygularýdýr insaný yaþlandýran” unuttun mu Aron?
sustun… mu?
/ sen hiç vazgeçmeyecek misin? diyor kulaðýmda yaban bir ses vaz geçmek… kolay mý satabilmek onuru iki soysuz yalana? ve yok saymak sevdayý iki pula, satýrlýk /
sen susarsýn da ha belki o gün ben de..
ama dokunsana soluna en avazýnla sorabilsen(e) susar mý yürek susar mý? böylesi sevmek seni ilahi bu kadar tapmak topraðýma bana ar mý?
/ anlat demiþti heval anlat ki duysun tüm yürek mahkumlarý sevdanýn en onurlusunu! ve kutsalýný davanýn /
yanýtsýz býraktým tüm sorularýný býraktýðýn kadar beni yarým...
can çekiþirken davam pay edilirken arsýzca memleketim evlek evlek soysuza tüketilirken sevdam topluma ne solumda huzur var ne saðýmda bayram (!)
son yutkunuþum deðildir yine de pes etmek namert iþi vazgeçtim pembelerden /morlardan mavi yeþerecek gülleri memleketimin biliyorum Aron görüyorum maviye çalacak bu sevda kazanacak bu dava umut hep var/dý daðlarca hala umut var!