güneþ doðmadan düþenler yola,
onu kucaklamayý bildiler!
ekinlerini kavurduðu gün.
hayvanlarýna hastalýk indiðinde
topraða tükürmediler!
keçe ördüler,keçe giydiler
deri yüzüp deri geçirdiler yüzlerine!
rüzgarýn nefesi böyle karýþtý kulaklarýna!
kaçmadýlar!korkmadýlar!kin kusmadýlar!
gece de gün kadar özgürdü ruhlarýnda!
çünkü uyudular yýldýzlarýn altýnda!
hiç yalnýz olmadýlar,dosttan yana aç kalmadýlar
kurt ve baykuþ,
sonra alabildiðine yeþil ve alabildiðine sarý!
toktular hep!
ormandan,topraktan ve havadan
gerekli kadarýný aldýlar her zaman
hem,geri verdiler hakký olaný ona!
kurban adayýp kan akýttýlar,
söz söyleyip þölen yaptýlar!
bu yüzden sevdi onlarý evrenin kendisi!
bu yüzden kýtadan kýtaya at oynattýlar!
bozkýrýn çocuklarý
üstte gök ve altta yer arasýnda!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.