HASRETİNİN ESERİ

Böyle miydi ahdimiz,vefasýz adýn oldu
Hercaisin sevdiðim, baharlar yarin oldu
Vuslata ermek için, zemheri darým oldu
Biliyorum gelmessin, hasretin vurdu beni

Turnalar aðýt yaktý, hasretimi taþýdý
Sevdiceðim yüreðin, kaya idi taþ idi
Beni yakan kor deðil, gözümdeki yaþ idi
Biliyorum silmessin, hasretin burdu beni

Ben bile anlamadým, sen nasýl anlayasýn
Bu sevdayý kavrarsan ömrünce saklayasýn
Özleminle baðlýyým, halimi yoklayasýn
Biliyorum çözmessin, hasretin ördü beni

Yýllar oldu, her sabah, hasret yükledim yele
Kupkuru yaprak gibi, kapýldým sensiz sele
Sensizlikten yoruldum, dost oldum artýk ele
Biliyorum almassýn, hasretin sürdü beni

Aþkla geldi kapýna, bu kul bomboþ gidiyo
Gönülde hicran odu, duman duman tütüyor
Bir yudum suya muhtac, kavruldu ve bitiyor
Biliyorum sunmassýn, hasretin sardý beni

Kelebek ömrü gibi, mutluluk kýsa oldu
Sonra derbeder gönle, acý ve hicran doldu
Aþk bahçesi tarumar, çiçeklerim hep soldu
Biliyorum dermessin, hasretin kýrdý beni

Bitmedi bitmeyecek, aþka aþk ekliyorum
Umut aðýný serdim, yýllardýr bekliyorum
Yeter sabrým tükendi,kalbim der tekliyorum
Biliyorum sormassýn, hasretin yordu beni

Sosyal Medyada Paylaşın: