Kelebek kanadýnda, bir sevdaydý yaþanan, Eller bilir sevdiðim, kim çekerdi bu nazý, Lâkin yine ben idim, ardýn sýra koþunan, Ebabilin taþýna, Mecnun olur mu râzý.
Aþkýn bir damlasýna, yüreðimdi taþýnan, Nice ezâ cefaya, ses çýkarmazdým bazý, Ama her seferinde, umudumdu aþýnan, Dile kolay ipinden, düþürürdün cambazý.
Israrcý siteminde, yara idim kaþýnan, Ne vakit söz istesem, iþitirdim ikâzý, Dilerdim halâ seni, gözümdeki yaþýnan, Acep bilir miydin ki, kalbimdeki enkâzý.
Kara sevda idi bu, söylemiþtim peþinen, Ýçte yaþayan gizden, görmedim bir arâzý, Seni bulma þevkiyle, bir buseye eþinen, Efsane aþký sardý, o sensizlik marâzý.
Vuslat dünden ýraktýr, hergün öte taþýnan, Daha nasýl edeyim, söyle gönlünü râzý, Aþkýnla yaþar gönül, bir lokmacýk aþýnan, Mutluluðun düþseydi, nasibime birazý.
29.10.04 / Frankfurt
Metin ESER Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.