Bir kere görmek için, her þeyimi veririm;
Varlýðýmýn membaý, ab-ý hayatý ey yâr.
Gel gör bak, hasretinle, her gün nasýl eririm;
Söyle bana! Visal’e, yüce âyât’ý ey yâr.
Seni gören kurak çöl, yeþerdi bostan doldu,
Hissedip göremeyen, hazana vardý soldu,
Ýþte ben de bu yüzden, gözyaþý umman oldu,
Ne olur duy sesimi, duy þu feryât’ý ey yâr.
Züleyha’nýn Yusuf’a, hasreti küçük ýrmak;
Birazcýk eza ile parmaklarý ýsýrmak!
Beni saran sarsýntý, visal diye haykýrmak!
Özlemiþim bu yüzden, çok zor! Memât’ý ey yâr!
Leyla ile mecnunun, o ünlü aþký ne ki?;
Yunusun, Mevlana’nýn, yanýklýðý bendeki!
Bülbülün gonca güle, aþk-ý har-ý tendeki,
Bari rüyamý süsle, bitir! Firkati ey yâr!
Yaðmur ol yað ne olur, gözlerime süreyim,
Sana gözyaþý olup tekrar geri döneyim,
Ne fark eder ha bugün, ha da yarýn söneyim,
Sermaye toplamaya, bulup takati ey yâr.
Yanýnda olmak için, bütün çaba telaþým,
Gayet içten dökülür, seherlerde gözyaþým,
Kimden yardým isterim, sýkýþtýðýnda baþým,
Esirgeme ne olur, benden þefkati ey yâr…
Garibi-Salih Yýldýz…….16.09.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.