gecenin konukluðundayým çoklardan birinde ben çayýmý yudumluyorum/o karanlýðý baþ aðrýlarýmdan dem vuruyorum ona muzdaripliðim aþmýþ milleri homurduyor konuþtukça ben sýktýðýný hissediyorum diþlerini, paslý raylar geliyor aklýma en dostumdun hani diyorum, ürkütme dilimi sende olmazsan? sende olmazsan, kime anlatacaðým beni?
biliyor musun? delirtiyor ses/sizliðin sesi ürküyorum uðultusundan!
tutamadýðým sözlerime bin öfke var bakýþlarýnda aþamadýklarýma kara kusuyor, katran kar beyazý sanýrsýn yazamýyorum diyorum hayli zamandýr yazýyor da yazamýyor/anlatamýyorum aklýmý arama ilamý çýkarmýþlar sokaklarda aptal gülüþlü bir afiþ süslüyor duvarlarý yakalayana ödül sunmuþlar, bedel bin yýllýk saltanata peki neredeyim ben söyler misin diyorum varsýn bir ömür kavrulayým lavlarýn koynunda ben bulayým, akýl cellatlarýndan önce beni!
hangi sokaklara gömdüm güvenimi hangi caddelere sattým özlemlerimi hangi yýllara sundum çocuksu düþlerimi hangi suret-i beþerlere sattým bir gülüþ bedeli yedi rengimi yeter diyorum yeter, azad edin beni!
kahramanlarý üstüme geliyor hatim indirdiðim kitaplarýn cümle dünya edebiyatý hükümler veriyorlar infazýma dolmuþ miadlarda beyhude arayýþlarým telaffuzsuz sözcükler cenke çýkmýþ beynimde uðulduyor kýlýç þakýrtýlarýnda kulaklarým korkuyor muyum? hani yoktu lügatýmda? meydanlarý da kalmadý erliðin savaþacak bu ne telaþ ki, tedavüle gömülüyor erdemler düdenler taþmaya yüz tuttu kusacaklar az daha
istifliyorum sözcükleri ansiklopediler sýrada yeni basýmlarda mý bulacaðým mealini çok þey deðil istediðim, birkaç kelam beþ heceye tekabül bulan varsa, bilen varsa söylesin yemeden öðün niyetine son kez beynimi!
onur derlerdi adýna kaldý mý bileniniz? saygý gelirdi ardýndan, koþar adým koþulsuz erdem, isimlerinde mi kaldý delikanlýlarýn salt güven vardý hani, el ense cýgara tüttürdüðümüz üstüne, bulunca dostluk derlerdi galiba, iki baþlý, iki hece, kutsaldý ölümden ötesi yoktu yetecek gücü hani? bir de.. bir de aþk diyorlardý adýna, öyle garip iþte tek hece resti çekti mi dizlerine çökerdi dünya
insan derlerdi hepsine topyekün hani insanlýk!
var mý anýmsayan, bilen var mý? hangi hücrelerde doldurmakta müebbetini yada çekildi mi çoktan ipi? sehpalar tekmeye ödedi mi diyetlerini çoktan peki ben neredeydim söyleyin!
hangi kahrolasý zamanlarda harcadým usumu hangi takvimlere çizik attým þuursuz hangi akrep kovaladý yelkovaný koþarca hangi dipsiz yürekleri doldurmaya çalýþtým, kör/saðýr neredeydim söyleyin!
çýðlýklarým geri dönmekte bana, muhatapsýz gece nerede, bunca susamazdý sabýrsýz?
aralýyor gözkapaklarýný, tüketmiþ gücünü hýrýltýsý bu kez esniyor kocaman aðzýyla girip yok olmak istiyorum bir an, geri dönüþsüz kalýrsam, bin yýl zarardýr doðaya atýklarým bile sus diyor sus ve uyu…
ve tek cümle çýkýyor diþleri arasýndan, mýrýltýya benzer senin dünyaya gelmen bile hataydý! sabah olacak þimdi sus ve uyu saçmalýklarýnla bozma ahengini dünyanýn, raksýný sus sus ve uyu
araladým dünyaya açýlan perdelerimi gün doðmuþ sabah olmuþtu varken ben yok olan insanlýk gibi ben de yoktum görünürlerde! yoktum!
Mezopotamya’nýn Asi-l Kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülten Kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.