SİYAH LEKE

Giden sebepsiz gitmez elbet,
Vardýr onunda içinde,biletini kestiren bir acý.
Söyleyemez belki susar sadece,
Suskunluðunda aslýnda ne kelimeler saklý.
Gidene gitme demek,ters düþer insana,
Gurur engel olur bazen.
O gidince anlar sevilen,
Gururlu bir sevdaydý ,kendisine verilen.
Daðlarý delmedi belki ferhat gibi,
Ama yüreðini delen acýlara dimdikti.
Onursuz yaþanmaz demiþti,
Rüsva etmemiþti,ne kendisini nede sevgisini.
Anlamý yoktu onun hayatýnda,
Maddiyata yenik düþen,maneviyatlarýn.
Sevgi satýlýp alýnabiliyorsa,
Yeri raflarda olmalýydý,ucuz sevdalarýn.
Fedakarlýk su gibiydi yüreðinde,
Sevilen her susadýðýnda,kana kana içmeliydi.
Sevmeliydi !...
Çünkü yiðit yarsýz olmazdý,
Yar yiðitsiz býrakýlmazdý.
Sabýr etmeliydi,sevgisi adýna,
Çýkmayan candan ümit kesilmezdi.
Ama biliyordu,
Duvarý nem,insaný gam öldürürdü.
Ýhanet kör bir býçak,
Yiðidin kalbine gömülürdü.
Son ýþýkta sönünce þehirde,
Çekip çýkardý kör býçaðý yüreðinden,
Çýkan býçak sevgiliydi,
Ýçerde kalansa,
ÝHANETÝN SÝYAH LEKESÝYDÝ.....

MELÝH-18-10-2007

Sosyal Medyada Paylaşın: